بخش تحقیقات گیاه پزشکی استان لرستان

وزارت جهاد كشاورزي

سازمان جهاد کشاورزی لرستان

سازمان تحقيقات‌، آموزش و ترويج‌‌ كشاورزي

مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان

چکیده

در سال‌های اخیر، به منظور کاهش اثرات سوء مصرف آفت کش‌ها، رویکرد کنترل بیولوژیک آفات بسیار مورد توجه قرار گرفته است. کنترل بیولوژیک می‌تواند در راستای اهداف مدیریت جامع آفات، تأثیر بسزایی در حفظ تنوع زیستی، پایداری اکوسیستم و سلامت مواد غذایی تولیدی داشته باشد. در این طرح عملیات تولید و رهاسازی زنبورهای براکن(براکون) و تریکوگراما در استان لرستان (شهرستان‌های دلفان، سلسله، سراب دوره، دورود، ازنا والیگودرز) درسال 1394 توسط کارشناسان و اعضای هیات علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی لرستان مورد ارزیابی و نظارت فنی قرار گرفت. به همین منظور، مجریان پروژه ضمن مراجعه و بازدید از انسکتاریوم‌های تولیدکننده زنبور،به نحو مناسبی کاستی‌های فنی را به مسئولین آن‌ها تذکردادند. سپس تحویل زنبورها به کشاورزان در حضور مجریان پروژه انجام گرفت و از زنبورهای تولیدی به طور تصادفی، نمونه‌برداری انجام می‌گرفت. نمونه‌ها در آزمایشگاه از نظر کیفی، بررسی و ارزیابی شدند و از نظر مواردی چون تعداد زنبور، نسبت جنسی، طول عمر زنبورها و ... مورد بررسی قرار گرفتند و با نرم‌های استاندارد اعلام شده از سوی موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور مورد مقایسه قرار گرفته و در نهایت کیفیت رهاسازی‌ها و مشکلات و نواقص موجود مشخص و در دو بخش زنبور براکن و تریکوگراما به اطلاع مسئولین محترم سازمان جهاد کشاورزی استان رسید. نتایج بررسی تولید و رهاسازی زنبور براکن نشان داد هیچ یک از انسکتاریوم‌های استان تعداد زنبورهای ماده تحویلی را رعایت نکرده‌اند. بر اساس استانداردهای موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، باید در هر هکتار مزرعه نخود، گوجه فرنگی یا ذرت حداقل 1000 زنبور ماده رهاسازی شود. در سال 1394 تعداد زنبورهای ماده تحویلی به کشاورزان در هر هکتار حداقل 426 و حداکثر 666 نمونه در نوسان بود. بر اساس استاندارد اعلام شده از سوی موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، میانگین تعداد تخم سیتوتروگا پارازیته شده روی هر تریکوکارت حداقل 600 عدد، درصد خروج زنبور از تخم¬های سیتو تروگای پارازیته شده حداقل 85 درصد، درصد نسبت جنسی ماده حداقل 55 درصد، درصد افراد ماده دارای ناهنجاری-های مختلف حداکثر 5/2 درصد می‌باشد. اما بررسی نمونه¬های تریکوکارت تولیدی در سال 1394 در استان لرستان نشان داد میانگین تعداد تخم سیتوتروگا پارازیته شده روی هر تریکوکارت1/374 عدد، درصد خروج زنبور از تخم‌های سیتو تروگای پارازیته شده پس از تحویل به کشاورز 23 درصد (خروج واقعی)، نسبت جنسی افراد ماده 1/50 درصد و درصد افراد ماده دارای ناهنجاری 3/2 درصد بود. در نهایت میانگین تعداد کل زنبورهای تریکوگراما خارج شده از هر تریکوکارت بعد از تحویل به کشاورز حدود 90 نمونه بود در صورتی که حداقل آن 510 نمونه است. این موضوع نشان می‌دهد نیاز به یک بازنگری اساسی در زمینه ی شرایط تولید زنبور در انسکتاریوم‌ها و تحویل آن به کشاورزان می‌باشد.

واژه‎های کلیدی:کنترل بیولوژیک،کنترل کیفی،هلیوتیس نخود،هلیوتیس گوجه فرنگی،زنبور تریکوگراما،زنبور براکن(براکون)

نادر آزاد بخت(معاون آموزش و کارشناس ارشد بیماری شناسی گیاهی)

 سید کریم موسوی(دکتری تخصصی علفهای هرز، عضو هیئات علمی)

 علی دهقانی(دکتری تخصصی قارچ‌شناسی گیاهی، عضو هیئات علمی)

روشنک قربانی(دکتری تخصصی حشره‌شناسی)

محسن غیاثوند(کارشناس ارشد زراعت)

 میررضا جمشیدی(کارشناس ارشد زراعت)

داریوش مبارکی(کارشناس جنگل)

حامد نظری(کارشناس ارشد بیماری شناسی گیاهی)

سیدمحمد حسین حیات‌الغیبی(کارشناس جنگل)

 منیر اسدزاده مقدم(کارشناس گیاه‌پزشکی)

نادر آزادبخت، حامد نظری

چکیده:

پدیده گرما آفتابدهی خاک فرایندی است که به کمک رطوبت ودما انجام می شود.این پدیده درخاک های مرطوب وبه وسیله ی پوشش هایی ازلایه طلق نفوذپزیرنسبت به نورخورشیدوطی ماههای گرم سال مانندتابستان قابل اجراست. این پروسه از بیماری‌های کوتولگی لوبیا ناشی از قارچ Sclerotium  rolfsii،لهیدگی قارچی نوک کاهوSclerotina  minor  ،پوسیدگی کاهو دراثرقارچ Rhizoctonia  solani  وباکتری خاص آن کاسته است.همچنین این  الگو به شکل معنی داری در کاهش شدت وخسارت قارچهای Fusarium oxysporum fsp Vasinfectumو قارچ Verticilim dahliae  عامل پژمردگی بادمجان مفیدبوده است. 

چکیده

توسط: حامد نظری

نخود یکی از مهمترین گیاه خانواده حبوبات است و بیماری پژمردگي نخود با عاملF. oxysporum f. sp. Ciceris در سراسر مزارع نخود در ایران  گزارش شده است . در این تحقیق تنوع ژنتیکی قارچ F. oxysporum f. sp. Ciceris عامل بیماری پژمردگی فوزاریومی نخود در استان لرستان با استفاده از پنج آغازگر ریزماهواره بررسی شد. برای این منظور نمونه­های نخود از شش منطقه جفرافیایی استان لرستان، شامل شهرستان بروجرد، خرم‌آباد، بیرانشهر، نورآباد، الشتر و کوهدشت نمونه‌برداری صورت گرفت. پس از جداسازی، خالص سازی و شناسایی عامل بیماری، قارچ F. oxysporum f. sp. Ciceris به عنوان عامل بیماری پژمردگی نخود معرفی گردید. تنوع ژنتیکی جدایه‌ها با استفاده از پنج جفت نشانگر ریزماهواره، نشان داد همه آغازگرهای SSR دارای چند شکلی و در مجموع 27 آلل در بین جمعیت‌ها مشاهده شد. نتایج به‌دست آمده نشان داد تنوع درون جمعیتی (٪61) جریان ژنی (Nm) برابر 734/0 و تمایز ژنتیکی (Gst) به میزان  405/0 ثبت شد. دندروگرام رسم شده بر اساس فاصله ژنتیکی بین جمعیت‌ها نشان داد که جمعیت های بیرانشهر و کوهدشت در دو گروه جدا از هم قرار گرفته‌اند که نشان­دهنده تفاوت ژنتیکی آنها با دیگر جمعیت‌ها بود. رقم محلی در مراحل رشدی (جوانه‌زنی، گلدهی و غلاف‌بندی) نسبت به قارچ عامل بیماری دارای حساسیت بالایی در حدود ٪62 بود. دانش تنوع ژنتیکی در قارچ F. oxysporum f. sp. Ciceris سطوح مختلفی از اطلاعات برای مدیریت ژرم پلاست فراهم می­کند.

کلید واژه­ها: نخود، F. oxysporum f. sp. Ciceris ، تنوع ژنتیکی، ریزماهواره، مقاومت